-
1 lituus
ī m. (gen. pl. тж. lituum)1) загнутый авгурский посох, жезл (baculus aduncus, quem lituum appellaverunt L)2) загнутый кверху сигнальный рожок, горн (в коннице; в пехоте сигналы подавались посредством tuba) (lituo tubae permixtus sonitus H)3) сигнал, призыв, знак ( jam litui strepunt H)4) побудительная причина, виновник ( alicujus rei C)
См. также в других словарях:
BACULUS Aduncus sine nodo — lituns dictus est, Augurum apud Romanos insigne. Liv. l. 1. c. 18. Augur ad laevameius (Numae) capite velatô sedem cepit, dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens, quem lituum appellaverunt. Vide infra Lituus … Hofmann J. Lexicon universale